Του Αλέξανδρου Ασωνίτη
Συγγραφέα,
συντονιστή της σχολής σεμιναρίων «Ανοιχτή Τέχνη», www.anoixtitexni.gr
Τον Κάρολο προσκάλεσε για τριήμερη επίσημη επίσκεψη 9-10-11 Μαΐου ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κύριος Παυλόπουλος και τον υποδέχθηκε η ελληνική πολιτεία, σαν να είναι κάποιο σπουδαίο πρόσωπο, στις 9 Μαΐου.
Όμως 62 χρόνια πριν:
9 Μαΐου 1956 η Αθήνα συγκλονιζόταν από διαδηλώσεις για την επικείμενη δολοφονία-απαγχονισμό των Μιχάλη Καραολή και Ανδρέα Δημητρίου από τους Βρετανούς κατακτητές της Κύπρου. Είχαμε 3 νεκρούς διαδηλωτές και 1 νεκρό αστυνομικό. Στις διαδηλώσεις πρωτοστατούσε η Αριστερά. Οι απαγχονισμοί έγιναν παρά την τεράστια διεθνή κατακραυγή στις 10 Μαΐου 1956, με διαταγή της μητέρας του Κάρολου, βασίλισας Ελισσάβετ.
Ο κ. Παυλόπουλος διέπραξε ένα εξαιρετικά σοβαρότατο και ασύγγνωστο ατόπημα που αποτελεί βαρύτατη ύβρι και προσβολή προς την μνήμη των απαγχονισθέντων Κυπρίων, προς την ελληνική Ιστορία και προς όλο τον ελληνικό λαό που σε Κύπρο και Ελλάδα είχε ξεσηκωθεί εναντίον των βρετανών αποικιοκρατών-δολοφόνων.
Ο κ. Παυλόπουλος οφείλει να ζητήσει συγγνώμη και να παραιτηθεί ΣΗΜΕΡΑ. Συγγνώμη πρέπει να ζητήσουν κι ο πρωθυπουργός (που υποδέχθηκε τον επισκέπτη μιλώντας του Αγγλικά! και δήλωσε ότι η επίσκεψη αποτελεί ορόσημο) ο υπουργός εξωτερικών κι όλοι όσοι εμπλέκονται στα της επίσκεψης που δίνει τροφή και στην χρυσή αυγή.
Ο Κάρολος έχει έρθει πολλές φορές ανεπίσημα στην Ελλάδα, μία όμως του έχει μείνει αλησμόνητη. Ήταν τέλη της δεκαετίας του ’90 και τον φιλοξενούσε στην θαλαμηγό της «Αλέξανδρος» η οικογένεια Λάτση, όπως πάντα.
Ένα απόγευμα, λοιπόν, μεταδόθηκε μια παράξενη είδηση: ένα φουσκωτό είχε πλησιάσει την θαλαμηγό και ο επιβάτης του φώναζε στον Κάρολο που λοιαζόταν με την Καμίλα στο κατάστρωμα:Murderers! Murderers! (Δολοφόνοι, Δολοφόνοι!).
Ποιος και γιατί τολμούσε να διαταράξει την γαλήνη του πρίγκηπος και γιατί του φώναζε: «δολοφόνοι, δολοφόνοι»; Κλήθηκε και τον απομάκρυνε αμέσως το λιμενικό βέβαια, αλλοίμονο, αλλά ποιός ήταν; Κάποιος που θα έπρεπε να έχει προσκληθεί στην προχθεσινή δεξίωση στο Προεδρικό, μαζί με οκτώ άλλους που θα διαβάσουμε πιο κάτω.
Ήταν ο αδελφός του 25χρονου απαγχονισθέντος αγωνιστή της ΕΟΚΑ Ανδρέα Ζάκου, που δολοφονήθηκε, 9-8-1956, όπως άλλοι οκτώ αγωνιστές στην διάρκεια του Αγώνα, με διαταγή και ευθύνη της βασίλισσας Ελισσάβετ, μητέρας του Κάρολου, εξ ου και το: «δολοφόνοι, δολοφόνοι» που αφορούσε σε όλη την βρετανική βασιλική οικογένεια.
Ο αδελφός του Ζάκου δεν ξέχασε, λοιπόν, κι ας είχαν περάσει σαράντα-σαρανταπέντε χρόνια, και τιμώντας το αίμα του αδελφού του και των άλλων ηρώων, λοιδόρησε ως δολοφόνο τον Κάρολο, όπως και εμμέσως είναι άλλωστε, αφού ουδέποτε μέλος της βρετανικής βασιλικής οικογενείας ζήτησε συγγνώμη για τις εννιά δολοφονίες Κυπρίων επαναστατών, όλες με εντολή της 30χρονης τότε Ελισσάβετ που διέταζε να απαγχονισθούν συνομίληκοί της και νεώτεροι.
Στον Αγώνα του κυπριακού λαού, οι τουρκοκύπριοι συνέπλευσαν με τους Εγγλέζους ιμπεριαλιστές, ο Ντεντκάς ήταν δημόσιος κατήγορος (εισαγγελέας) στα δικαστήρια των αγωνιστών της ΕΟΚΑ.
Έτσι, λοιπόν, η Αυτής Μεγαλειότης Βασιλομήτωρ, που ο Θεός των Χριστιανών οφείλει να την σώζει, κατά τον εθνικό τους ύμνο, δολοφόνησε τους: Μιχάλη Καραολή (ο Αλμπέρ Καμί προσπαθώντας να αποτρέψει την εκτέλεση έγραψε το «Ελληνόπουλο», ένα συγκλονιστικό πολιτικό άρθρο μεστό επιχειρημάτων υπέρ της Ελλάδας και της Ένωσης Ελλάδας-Κύπρου), Ανδρέα Δημητρίου, Ιάκωβο Πατάτσο, Ανδρέα Ζάκο, Χαρίλαο Μιχαήλ, Μιχάλη Κουτσόφτα, Στέλιο Μαυρομμάτη, Ανδρέα Παναγίδη και τον 19χρονο Ευαγόρα Παλληκαρίδη.
Τον οποίο απαγχόνισαν κατά παράβαση κάθε εθιμικού, και όχι μόνο, δικαίου στην 1 μετά τα μεσάνυχτα, και η Ελισσάβετ, εμπαίζοντας όλη την παγκόσμια κοινή γνώμη που ζητούσε να μην απαγχονισθεί, ανακοίνωσε χάρη στον ήδη δολοφονήθεντα Παλληκαρίδη πέντε ώρες αργότερα, στις 6 πμ.
Τον γιο αυτής της απεχθούς δολοφόνου (που ευτυχώς δεν έχει επισκεφθεί ποτέ ως βασίλισσα την Ελλάδα, μόνη χώρα απ’ όλες τις δυτικές χώρες της ΕΕ), καλέσε ο πρόεδρος της Δημοκρατίας. Κι ο γιος Κάρολος δήλωσε στην Καθημερινή ότι «έχει την Ελλάδα στο αίμα του».
Τελικά, μιλάνε στο σπίτι του κρεμασμένου για σκοινί.
Υστερα απ’ αυτά τι να μας εκπλήξει;
Ότι κανείς πολιτικός μας δεν τόλμησε να ψελλίσει ούτε λέξη, ευγενικά, διπλωματικά, ήπια, εχεφρόνως, για τις δολοφονίες των Κυπρίων αγωνιστών, των οποίων δεν έδιναν ούτε το πτώμα στις οικογένειές τους για να μη γίνουν διαδηλώσεις και τα έθαβαν μέσα στις φυλακές: τα φυλακισμένα μνήματα.
Λέξη για τους απαγχονισμούς. Λέξη για την στάση τους στην Κύπρο. Για τις βάσεις τους. Για την διαχρονική στήριξή τους στην Τουρκία. Για την ανοχή/στήριξη στην τούρκικη εισβολή. Για τον διαχρονικό συμπλεγματικό ανθελληνισμό τους. Λέξη για τον ρόλο τους στον εμφύλιο, λέξη για τον Τσώρτσιλ («οι ήρωες πολεμούν ως Έλληνες», ας κάνουν κι έναν εμφύλιο λοιπόν, ανόητοι όντες. Μετά τον πόλεμο θέλησε να δώσει τα, υπό ιταλική κατοχή από το 1912, Δωδεκάνησα κι άλλα ελληνικά νησιά του γερμανοκρατούμενου ανατολικού Αιγαίου -Χίος, Λήμνος, Λέσβος, Σάμος κ.α- στον επιτήδειο ουδέτερο που δεν πολέμησε τον Ναζισμό, στην Τουρκία, για να πάει με την Δύση).
Λέξη, λοιπόν, για τίποτα. Μόνο υποκλίσεις και χαμόγελα δούλων. Δεν υπάρχει Ιστορία ούτε Μνήμη. Αλλά τότε δεν υπάρχει και μέλλον.
Η καθολική τους αναξιότητα και δουλοπρέπεια καθιστά περιττό κάθε χαρακτηρισμό.
Και για να έχετε μια εικόνα για την στάση και τον χαρακτήρα των Βρετανών και να αποδειχθεί πόσο παλιομοδίτικα και ανεδαφικά είναι όσα γράφω, παραθέτω άρθρο του Γκάρντιανhttps://hellasjournal.com/2018/05/i-episkepsi-karolou-klini-palies-pliges-athinas- με τίτλο Η επ΄σικεψη θα κλείσει πληγές. Ποιές είναι οι πληγές, Ελλάδας Βρετανίας; Η χρόνια δυσαρέσκεια του Μπάκιγχαμ, επειδή διώξαμε (αλλά δυστυχώς δεν εκτελέσαμε, κι ο Μητσοτάκης κι ο Παλάιοκρασσάς του χάρισαν παράνομα και νύχτα περιουσιακά στοιχεία του ελληνικού λαού) τον Κωνσταντίνο (Κοκό) Γλύξμπουργκ που προκάλεσε την ατιμώρητη χούντα και την εισβολή στην Κύπρο.
Κι επειδή είχαμε διώξει το ’22 τον πατέρα του απαστραπτούσης ευφυΐας συζύγου της Ελισσάβετ, και μπαμπά του Κάρολου, Φιλίππου, που γεννήθηκε δυστυχώς στην Ελλάδα, λόγω της προδοτικής συμπεριφοράς των Γλύξμπουργκ στην Μικρασία. Φυσικά ο Γκάρντιαν δεν έγραψε τίποτα για την στάση της Αγγλίας και την μεταστροφή της (όπως και των Γάλλων, Ιταλών και Μπολσεβίκων) που έγειρε την πλάστιγγα υπέρ του Κεμάλ, με πρωτεύουσα ευθύνη και ενοχή της δικής μας βασιλοδεξιάς, βέβαια.
Αυτοί δεν ξεχνάνε, εμείς κάναμε υποκλίσεις στους δολοφόνους μας.
Αντί να αλλάξουμε επιτέλους την ονομασία στο ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρετανία» (δίπλα απ’ την ελληνική Βουλή, το κεντρικότερο ξενοδοχείο μας: δεν χρειάζεται κάτι άλλο για να καταλάβουμε τι είμαστε), αντί να κηρύξουμε επ’ άπειρον personas non grata όλα τα μέλη της βρεττανικής βασιλικής οικογένειας, πρόπερσι, για τον εορτασμό των χ γενεθλίων της Ελισσάβετ στην βρετανική πρεσβεία (που έδρευε στο σπίτι του Ελ. Βενιζέλου και, λόγω των απαγχονισμών, ο δήμος Αθηναίων μετονόμασε τότε το πρώτο τμήμα της Λουκιανού σε Καραολή και Δημητρίου, κι οι Βρετανοί, για να μην είναι η πρεσβεία τους στην οδό Καραολή και Δημητρίου, άνοιξαν την πρεσβεία τους στην παράλληλη οδό Πλουτάρχου) στον εορτασμό αυτόν, λοιπόν, διάβασε συγκινημένος Σαίξπηρ προς τιμήν της Ελισσάβετ ο επί τω εορτασμώ αφιχθείς ηθοποιός Τζέρεμι ΄Αιρονς. Στον εορτασμό αυτόν παρέστησαν, προσέξτε:
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μας Κύριος Προκόπιος Παυλόπουλος. Ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης. Ο τότε υφυπουργός Εξωτερικών Νίκος Ξυδάκης. Η Ντόρα Μπακογιάννη, η Όλγα Κεφαλογιάννη κά. http://www.in.gr/2016/06/16/plus/features/o-tzeremi-airons-stin-athina-gia-ta-genethlia-tis-basilissas-elisabet/. Χαρακτηρίστε τους εσείς.
Ας αφιερώσουμε, ωστόσο, ένα τραγούδι στους σεβαστούς μας δουλοπάροικους: https: //www.youtube.com/watch?v=_ vQSwRDpxyQ : «Τρεις πατριώτες Κύπριοι», μουσική τραγούδι: Σωτήρης Μπενέτας, στίχοι: Τ. Αγριανίτης.
Αλλά και οι Κύπριοι κουμπάροι κράτησαν πολλά χούγια της εγγλεζοκρατίας, δεξιά οδήγηση, αγγλικές λέξεις κλπ. Πολέμησαν για να απελευθερωθούν κι ήταν σαν να μην ήθελαν να απελευθερωθούν πλήρως. Νομίζουν πως αυτό δεν είχε και δεν έχει συνέπειες;
Ας μου επιτραπεί μια προσωπική αναφορά: Έχω γράψει την νουβέλλα «Το μνημειώδες σχέδιο του σερ Ουΐνστων Τσώρτσιλ» (εκδ. Καστανιώτη), στην οποία ο Τσώρτσιλ βλέπει σε εφιάλτη τον Βελουχιώτη, τον Σαράφη, την Ιουλία Μπίμπα (μέλος της ΠΕΑΝ), τον Ευαγόρα Παλληκαρίδη να βγάζουν με κονσερβοκούτια το δεξί μάτι όλων των μελών της βασιλικής οικογένειας, στο Μπάκιγχαμ.
Κι ένα χαρούμενο ενσταντανέ από την Καθημερινή: «Η επίσκεψη του πρίγκιπος της Ουαλλίας και της δουκίσσης της Κορνουάλης στη Ελλάδα είναι μια ευχάριστη απόδραση από τη φαιά πραγματικότητα των τελευταίων χρόνων»
ΥΓ: Συνεχίζοντας τις βαρύτατες προσβολές τους κατά του ελληνικού λαού, ο πρωθυπουργός και ο υπουργός εξωτερικών κάλεσαν ή δέχθηκαν τον ένοχο για την οικονομική μας υποδούλωση, την κοινωνική καταστροφή και την παγκόσμια διαπόμπευσή μας Γεώργιο Ανδρέα Παπανδρέου, και του ανέθεσαν να μεταφέρει μηνύματα στην τούρκικη ηγεσία, όταν επισκεφθεί την Τουρκία ως πρόεδρος της ανύπαρκτης και σιχαμερής «Σοσιαλιστικής Διεθνούς» (σικ). Ο Παπανδρέου απέναντι στον Ερντογάν, ούτε επιθεώρηση δεν είναι. Θα του δώσουν ασφαλώς συμβουλές η Μαμά κι ο «συγγραφέας» αδελφός Νίκος.
Ελλαδική διπλωματία, ελλαδίτες πολιτικοί. Δεν υπάρχει ελπίδα, διέξοδος, χαραμάδα, μέλλον. Το ότι είναι ακόμη (σχετικά) ακέραιη η Ελλάδα, οφείλεται στην ευσπλαγχνία των Τούρκων και των Ευρωπαίων, και των άλλων Βαλκανίων, εσχάτως.
Ο Γ. Α Παπανδρέου αξίζει και δικαιούται ισόβια, στην νιοστή. Η θέση του είναι στην φυλακή, δεμένος με αλυσίδες, όπως ο Πάσσαρης. Και πάλι επιεικείς (θα) είμαστε
