Του ΡΟΜΠΕΡΤ ΠΕΦΑΝΗ
Με αφορμή τα πρόσφατα γεγονότα στην Καταλονία, όπου η Ισπανική κυβέρνηση επέδειξε μηδενική ανέχεια στην διαφαινόμενη επιλογή των κατοίκων της για ανεξαρτητοποίηση, τίθεται ένα ερώτημα: Τι μέλλει γενέσθαι;
Καταρχήν, ο κύριος λόγος για τον οποίον υφίστανται έντονα αποσχιστικά μέτωπα στην Ευρώπη, δεν είναι σε πείσμα των κινδυνολόγων, εθνικιστικός. Είναι αμιγώς οικονομικός.
Αν εξετάσει κάποιος τις περιοχές που ανέκαθεν παρουσίαζαν τάσεις ανεξαρτητοποίησης. θα αντιληφθεί ότι πρόκειται για πλέον οικονομικά ανεπτυγμένες σε σχέση με την χώρα στην οποία ανήκουν.
Η Καταλονία, η Φλάνδρα, η Βόρεια Ιταλία παρουσιάζουν υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης και ανώτερο βιοτικό επίπεδο σε σχέση με την Ισπανία, το Βέλγιο και την Νότια Ιταλία, αντιστοίχως.
Στο ίδιο πνεύμα, στο Λονδίνο που παράγει το 1/3 του ΑΕΠ της Βρετανίας, κατά καιρούς ακούγονται φωνές υπέρ της πιθανότητας δημιουργίας μιας πόλης-κράτους, με χαμηλότερη φορολογία και ιδιαίτερο καθεστώς προσέλκυσης επενδύσεων, σε σχέση με την υπόλοιπη Βρετανία.
Είναι εύλογο οι κάτοικοι των εύπορων πόλεων να δυσανασχετούν, θεωρώντας ότι υπόκεινται σε βαριά φορολόγηση, λόγω των φτωχότερων και λιγότερα ανεπτυγμένων περιοχών της χώρας τους.
Όσο η οικονομική ψαλίδα μεγαλώνει, το φαινόμενο θα γιγαντώνεται.
Σε μια Ευρώπη στην οποία περίπου ο μισός πληθυσμός έχει δηλώσει ότι δεν θα πολεμούσε για την πατρίδα του, την σκυτάλη έχει πάρει πλέον η προσωπική ευημερία.
