Πειραιάς 9/3
Της Ντορίτας Λουκίσσα
ΦΩΤΟ: ΣΠΥΡΟΣ ΤΣΑΚΙΡΗΣ
Το σύννεφο φέρνει λασποβροχη πάνω από τις αποβάθρες ΕΙ και Ε2 του λιμανιού του Πειραιά όπου εκτείνονται οι πρόχειροι καταυλισμοί των προσφύγων. Την ίδια ώρα που εκείνοι συνεχίζουν καταφτάνουν καθημερινά, κατά εκατοντάδες, με τα πλοία από τα νησιά.
Οι εικόνες λίγο ως πολύ γνωστές.
Πολύχρωμες σκηνές, γονείς που περιφέρονται με τα μωρά στην αγκαλιά, παιδιά που παίζουν στις αλάνες, ανάμεσα στα κοντέινερς, εθελοντές που προσφέρουν τα αναγκαία, γιατροί που δίνουν τις πρώτες βοήθειες.
Μόνο που εδώ οι ψυχές είναι πολύ λιγότερες από ότι την Ειδομένη, η λάσπη δεν απειλεί να πνίξει τις σκηνές και οι αίθουσες επιβατών του ΟΛΠ δίνουν μεγαλύτερη προστασία στα γυναικόπαιδα.
Ο συνωστισμός είναι αναπόφευκτος, αλλά υπάρχει τουλάχιστον μια στέγη πάνω από τα κεφάλια τους. Όπως υπάρχουν στέγαστρα σχεδόν για όλες τις σκηνές.
Άλλωστε πώς να συγκριθούν οι 14.000 ψυχές που έχουν καταλύσει στα λιβάδια της Ειδομένης, με τις περίπου 3000 που βρίσκονταν σήμερα στον Πειραιά.
Οι εθελοντές του Ερυθρού Σταυρού έχουν πιάσει από νωρίς δουλειά. Μοιράζουν συσκευασμένα τρόφιμα, είδη υγιεινής, κουβέρτες.
«Είμαστε κάθε μέρα εδώ 4 βδομάδες τώρα», αναφέρει η Σουζάνα Κουμτζή, κοινωνική λειτουργός του Ερυθρού Σταυρού στον Πειραιά. «Συνέχεια έρχονται καινούριοι. Σήμερα μόνο έφτασαν με τα πλοία άλλοι 525 άτομα και κάποιοι φεύγουν με πιο αργούς ρυθμούς από ότι στο παρελθόν. Όμως γενικά η κατάσταση είναι ελεγχόμενη».
Οι εθελοντές τσεκάρουν τα χαρτιά όσων φτάνουν από τα νησιά. Ανάλογα με τα μέλη κάθε οικογένειας και τις ηλικίες φτιάχνουν τσάντες με τα είδη πρώτης ανάγκης. Όσοι δεν έχουν χαρτιά περιμένουν. Θα πάρουν ότι περισσέψει.
Ενας νεαρός από τη Γαλλία μόλις κατέβηκε στο λιμάνι για να βοηθήσει. Καταγράφονται τα στοιχεία του. Ιδιώτες φτάνουν κάθε τόσο για να δώσουν εφόδια. Δεν ξέρουν που να αποταθούν. Ο συντονισμός των φορέων κάποιες φορές είναι αδύνατος.
Η ουρά έξω από την κινητή μονάδα του Χαμόγελου του παιδιού είναι πλέον μεγάλη. Το ίδιο και έξω από το βαν των Γιατρών του Κόσμου.
«Δίνουμε βοήθεια σε όποιον μας τη ζητήσει, χωρίς καμιά διάκριση», αναφέρει ο πρόεδρος του οργανισμού Νικήτας Κανάκης.
«Έρχονται κατευθείαν σε μας γιατί μας ξέρουν από τα νησιά. Προσπαθούμε να παρέχουμε αυτό που λέμε street medicine (ιατρική στον δρόμο) με την βοήθεια των μελών μας και εθελοντών γιατρών».
Σήμερα στον Πειραιά έστησε το δικό του κοντέινερ και ο ελληνικός ιατρικός σύλλογος. Δυο εθελόντριες φτιάχνουν το φαρμακείο, για να λειτουργήσει μέσα στις επόμενες μέρες. Μέλη της περιφέρειας Πειραιά προσπαθούν να λύσουν τα στοιχειώδη. Να πάρει ο χώρος ρεύμα και νερό. Το τέρας της γραφειοκρατίας δεν ξέρει από επείγοντα.
Τα μάτια μας κοιτούν κι εδώ με την ίδια απορία. Αναζητούν τις απαντήσεις στις ίδιες ερωτήσεις.
«Τι θα γίνει με μας, που θα πάμε, που θα βρεθούμε, πόσο θα κρατήσει όλο αυτό το μαρτύριο;»
Η άγνοια τους σκοτώνει λεπτό με το λεπτό, ενώ λίγα μέτρα πιο κει, στο πιο μεγάλο λιμάνι της χώρας, όλοι έχουν τον δικό τους προορισμό.
