Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΙΟΥΣΗ
Οι “Ύποπτοι καθ’ έξιν” είναι το έβδομο βιβλίο μου που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις “Ωκεανός”. Ένα μυθιστόρημα που έχει αρκετά στοιχεία αστυνομικού μυθιστορήματος, αλλά θεωρώ πως δεν είναι αστυνομικό. Τα πάντα κινούνται γύρω από τον αιφνίδιο θάνατο μιας γυναίκας. Στο μυαλό του αναγνώστη… γυρνούν οι λέξεις φόνος και αυτοκτονία. Όλοι οι ήρωες θα μπορούσαν να έχουν σκοτώσει… Ο καθένας για τους δικούς του λόγους! Κάτω από κάποιες συνθήκες όλοι μας δεν είμαστε “εν δυνάμει” δολοφόνοι; Είναι ένα ψυχογράφημα το οποίο προσπαθεί να κατανοήσει τα “πως” και τα “γιατί”, να δικαιολογήσει τα “πρέπει” και να πλησιάσει σε απόσταση αναπνοής τα “μη” και τα “ίσως”.
-Διδάσκετε δημιουργική γραφή στη ΧΑΝΘ. Μιλήστε μας για αυτή σας την εμπειρία.
Δε ξέρω αν “διδάσκω” κάτι το οποίο μπορεί και να μη διδάσκεται. Προσπαθώ να πω πέντε πράγματα – σε όσους παρακολουθούν αυτά τα σεμινάρια της ΧΑΝΘ – για τη γραφή και τα είδη της. Εκείνοι μοιράζονται τα όνειρά τους με μένα και εγώ δεν είναι λίγες οι φορές που προσπαθώ να τους πείσω πως η αρνητική κριτική του “συμμαθητή” τους είναι “φυσιολογική”. Οι περισσότεροι δεν έχουν καλή σχέση με την αρνητική κριτική και τις διορθώσεις. Εκείνοι θεωρούν πως έχουν γράψει μικρά αριστουργήματα κι εγώ επιμένω πως πρέπει να δουλεύουμε τα κείμενά μας και πως δεν είναι εφικτό να αρέσουν σε όλους αυτά που γράφουμε! Τους επαναλαμβάνω συχνά πυκνά τα δικά μου ιδεολογικά και αισθητικά αυτονόητα.
-Καθηγητής στο Αμερικανικό Κολλέγιο “Ανατόλια”, συγγραφέας, ραδιοφωνικός παραγωγός στο Εθελοντικό Ραδιόφωνο του Δήμου Θεσσαλονίκης, επιμελητής κειμένων… και πολλά άλλα. Πότε τα προλαβαίνετε όλα αυτά
Κάνω πράγματα που μου αρέσουν, πράγματα που με χαροποιούν. Αν κάποτε βαρεθώ, θα σταματήσω. Έχω επάγγελμα. Δεν είμαι από εκείνους που καταπιέζουν τον εαυτό τους στο όνομα της όποιας καριέρας. Δε με ενδιαφέρει καθόλου η υστεροφημία μου, τσαλακώνω πανεύκολα την εικόνα μου, δε με στενοχωρεί να μην αρέσω σε κάποιους. Δεν ξέρω πως θα ακουστεί αυτό που θα σας πω, αλλά τον αγαπώ τον εαυτό μου. Θέλω να περνώ καλά την κάθε μέρα. Το αύριο δεν είναι αυτονόητο! Μακάρι να έχω την υγεία μου! Και μη νομίσετε πως είμαι απαιτητικός ή δύσκολος άνθρωπος. Μπορώ να περάσω εξαιρετικά και με ελάχιστα πράγματα.
–Πώς επιλέγετε τους ανθρώπους με τους οποίους θα συνεργαστείτε; Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σας;
Στις συνεργασίες μου τις περισσότερες φορές με οδηγεί το ένστικτο. Κάποιες φορές τα πράγματα δεν ήρθαν όπως τα περίμενα. Λογικό και αναμενόμενο. Δε χάνουμε ποτέ την εμπιστοσύνη μας στον άνθρωπο, ανεβαίνουμε στο επόμενο λεωφορείο και πάμε στην παρακάτω στάση. Νέοι επιβάτες, νέος και ο προορισμός!Μέσα στο 2018 θα βγουν δύο ακόμα συλλογικά βιβλία, δύο μυθιστορήματα που έγραψα μαζί με τους “μαθητές” μου από τα τμήματα δημιουργικής γραφής. Στα βιβλία αυτά είχα τον συντονισμό, την οργάνωση και την επιμέλεια της όλης έκδοσης. Έτοιμο για έκδοση είναι και το δεύτερο θεατρικό έργο μου από τις εκδόσεις “Δωδώνη”. Το καλοκαίρι θα διαβάσω και θα ξεκουραστώ!
–Τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες σας;
Να ευχηθώ καλές γιορτές! Να έχουν υγεία αυτοί και οι άνθρωποι που αγαπούν. Να ελπίζουν σε καλύτερες μέρες και να αγωνίζονται για αυτές! Και φυσικά να διαβάζουν εκείνα τα βιβλία που τους ταξιδεύουν.