«Ο Βλαντιμιρ Πούτιν συνιστά σοβαρή απειλή για τις Ηνωμένες Πολιτείες και ο Αμερικανός πρόεδρος Ντοναλντ Τραμπ κωφεύει», κατά τη γνώμη του κόμματος των Δημοκρατικών που πολλοί στην Ευρώπη έχουν την ψευδαισθηση ότι είναι λιγότερο ιμπεριαλιστές και ψυχροπολεμικοί από τους Ρεπουμπλικάνους.
Δυστυχώς, η ακραία προσωπικότητα του Τραμπ θολωνει τα νερά με αποτέλεσμα συντηρητικότατοι κύκλοι των ΗΠΑ (των Δημοκρατικών περιλαμβανομένων) να εμφανίζονται ως «πρροδευτικοί».
Η ψυχροπολεμική έκθεση των 206 σελίδων των Δημοκρατικών δεν πρέπει να ερμηνευθεί μόνον υπό το πρίσμα του μένους για τα e-mail της Χίλαρι τα οποία υποτίθεται ότι διέρρευσαν χάρη σε ρωσικές μυστικές υπηρεσίες, αλλά να ερμηνευθεί με τη γενικότερη ιμπεριαλιστική πολιτική των «σοσιαλιστών» των ΗΠΑ, με τον «προοδευτικό» Ομπάμα βεβαια να πρωτοστατεί στην προκλητική επέκταση του ΝΑΤΟ στην ανατολική Ευρώπη.
Ουσιαστικά οι Δημοκρατικοί δεν μπορουν να αποδεχτούν ότι η πρώην κυρία Προέδρου, δηλαδή η σύζυγος του Μπιλ Κλίντον, ήταν τελικά «λίγη» και ο Τραμπ προκρίθηκε από το λάθος ουσιαστικά των Δημοκρατικών να προτείνουν για την προεδρία της χώρας μιας γυναίκα που δεν ήταν ποτέ ιδιαίτερα δημοφιλής. Επίσης θέλουν να εκμεταλλευθούν εθνικιστικά το όλο ζήτημα και να βγουν από δεξιά στους Ρεπουμπλικανούς οσον αφορά στην αντιπαράθεση με τη Ρωσία. Πιθανόν και να θέλουν να παρασύρουν τον Τραμπ να κάνει ακόμα περισσότερες αδέξιες κινήσεις. Τέλος να υπενθυμισουμε ότι η Χίλαρι (πριν την ιστορία με τα e-mail και με τους ρώσους κατασκόπους) ειχε δείξει σαφώς ότι θα είχε αντι-ρωσική πολιτική και ότι δεν είχε καμία διάθεση να κάνει κινήσεις καλής θέλησης προς τον Πουτιν.
Οι Δημοκρατικοί που μετέχουν στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων της Γερουσίας συγκεκριμένα κοπτονται στο πολυσέλιδο πόνημά τους ότι ο Τραμπ αντιμετωπίζει παθητικά τις επιθέσεις στον κυβερνοχώρο, την προπαγάνδα ή άλλες ενέργειες του «διεφθαρμένου καθεστώτος του κ. Πούτιν», όπως το χαρακτηρίζουν.
Η έκθεση τιτλοφορείται «Οι ασύμμετρες επιθέσεις του Πούτιν κατά της δημοκρατίας στη Ρωσία και την Ευρώπη: συνέπειες για την αμερικανική εθνική ασφάλεια». Αναφέρεται με μια γλώσσα που θυμιζει ψυχροπολεμική περίοδο στις μεθόδους που χρησιμοποιεί ο Ρώσος πρόεδρος και το «καθεστώς» του, που κατηγορούνται για διαφθορά, για ξέπλυμα βρόμικου χρήματος, για προπαγάνδα, για διασυνδέσεις με το οργανωμένο έγκλημα και για πολιτικές δολοφονίες. Άλλα κεφάλαια περιγράφουν τις απόπειρες παρέμβασης της Ρωσίας σε διάφορες εκλογικές διαδικασίες στην Ευρώπη και προτείνονται μάλιστα και μέτρα.
«Η Γαλλία και ο νέος πρόεδρός της, ο Εμανουέλ Μακρόν εκφράστηκαν σθεναρά κατά των παρεμβάσεων της ρωσικής κυβέρνησης και διαδραμάτισαν πρωταγωνιστικο ρόλο στην Ευρώπη για να αντισταθούν στην ανάμιξη του Κρεμλίνου στις εσωτερικές υποθέσεις της χώρας τους. Αντιθέτως, η αμερικανική κυβέρνηση εξακολουθεί να μην έχει μια συνολική και συντονισμένη απάντηση και αυτό οφείλεται στην έλλειψη ηγεσίας και στον αμελή πρόεδρο Τραμπ. Για παράδειγμα, το κέντρο αντι-προπαγάνδας του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, που δημιουργήθηκε με έναν νόμο το 2016, παραμένει ακόμη ανενεργό», λένε οι «προοδευτικοί» Δημοκρατικοί….
Να θυμισουμε επίσης ότι επί Ομπάμα οι σχέσεις των δυο χωρών είχαν φτάσει στο σημείο να γίνονται απελάσεις επί απελάσεων ένθεν και ένθεν.
Ο Ομπάμα είχε ανακονώσει απελάσεις 35 Ρώσων διπλωματών και μη, δίνοντάς τους περιθώριο 72 ωρών για να αποχωρήσουν από το αμερικανικό έδαφος επειδή υπονόμευσαν την Χίλαρι. Η Ρωσία απάντησε με απελάσεις 35 αμερικανων διπλωματών.
Το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικων ειχε ανακοινωσει τότε
«Οι άνθρωποι που παρέμειναν στον Λευκό Οίκο επι οκτώ χρόνια δεν είναι κυβέρνηση, είναι μια ομάδα αποτυχημένων στην εξωτερική πολιτική, κακόβουλων και κοντόφθαλμων … Σήμερα ο Ομπάμα το παραδέχτηκε αυτό επίσημα. Το πιο εντυπωσιακό είναι πως αφού δεν κατάφερε να καταγραφεί στην ιστορία της προεδρίας του κανένα επίτευγμα στον διεθνή στίβο, αυτός ο νομπελίστας κατάφερε, αντί να ολοκληρώσει τη θητεία του με έναν εκλεπτισμένο τρόπο να την αμαυρώσει…Από αυτή την ομάδα είναι να λυπάσαι μόνο τον Κέρι. Δεν ήταν σύμμαχός μας, αλλά προσπάθησε να είναι επαγγελματίας και να διατηρήσει την αξιοπρέπειά του ως άνθρωπος. Σήμερα ο αμερικανικός λαός ταπεινώθηκε από τον ίδιο του τον πρόεδρο. Όχι από τη διεθνή τρομοκρατία ή από τα στρατεύματα του εχθρού. Η Ουάσιγκτον δέχτηκε χαστούκι από τον ένοικο του Λευκού Οίκου, ο οποίος αύξησε σε υπέρτατο βαθμό τα επείγοντα ζητήματα για την επόμενη ηγεσία. Η αυλαία έπεσε. Η κακόγουστη παράσταση τελείωσε. Όλος ο κόσμος, από την πλατεία ως τον εξώστη, παρατηρεί ένα συντριπτικό πλήγμα που κατάφερε ο Μπαράκ Ομπάμα και η ημιμαθής ομάδα του στην εξωτερική πολιτική στο κύρος της Αμερικής και στην ηγεσία της, που αποκάλυψε σε όλο τον κόσμο το κύριο μυστικό της, η ιδιαιτερότητα του οποίου ήταν να καλύπτουν τις αδυναμίες τους. Και κανένας εχθρός των ΗΠΑ δεν θα μπορούσε να το κάνει καλύτερα».
Ο Ομπάμα είχε πει τότε απειλητικά ότι οι απελάσεις «δεν θα αποτελέσουν το σύνολο της αντίδρασής μας στις επιθετικές ενέργειες της Ρωσίας. Θα συνεχίζουμε να κάνουμε διάφορες ενέργειες σε χρόνο και τόπο της επιλογής μας, ορισμένες από τις οποίες δεν θα δημοσιοποιούνται».
Ακόμη στην ανακοίνωση ο Ομπάμα καλούσε τις «φίλες και σύμμαχες» χώρες των ΗΠΑ να «εργαστούν από κοινού για να αντιμετωπιστούν οι προσπάθειες της Ρωσίας να υπονομεύσει τις διεθνείς πρακτικές και να παρέμβει στη δημοκρατική διαδικασία» σε διεθνές επίπεδο.
Ο Ομπάμα είχε διαμηνύσει ότι θα προχωρούσε σε αντίποινα για τις «κυβερνοεπιθέσεις» εναντίον των Δημοκρατικών, την ευθύνη για τις οποίες επέρριψε στη Ρωσία, και θεωρεί ότι έπαιξαν ρόλο στην εκλογική αναμέτρηση ανάμεσα στον Ντόναλντ Τραμπ και τη Χίλαρι Κλίντον.
Ο Τραμπ έχει πει τότε «δεν πιστεύω τις κατηγορίες»
