Γεννήθηκε στην Αθήνα πριν από 84 χρόνια και ο πατέρας του, Παυσανίας, είχε διατελέσει Υπουργός Εσωτερικών της Κυβέρνησης Παπάφου, ενώ ο παπούς του Κωνσταντίνος ήταν δικηγόρος και υπουργός επίσης. Εκείνος σπούδασε στο Εκπαιδευτήριο «Ι. Μ. Παναγιώτοπουλος» και εν συνεχεία νομικά στην Αθήνα -αποφοίτησε το 1957.
Κατά την δεκαετία του 1950 ασχολήθηκε με την ξιφασκία, στην οποία αναδείχθηκε πανελληνιονίκης, Επίσης ασχολήθηκε με την κολύμβηση στον Παναθηναϊκό.
Ανέλαβε το δικηγορικό γραφείο του παπού του το 1910
Εφυγε για το εξωτερικό όταν επιβλήθηκε η χούντα και επέστεψε το 1974 -εν τω μεταξύ χώρισε την πρώτη σύζυγό του, την βραζιλιάνα Αλίσια Κοριολάνο, με την οποία απέκτησαν δυό παιδιά, τον Ιάσωνα και τη Μαρίνα, τα οποία γεννήθηκαν στο Λονδίνο στα χρόνια της δικτατορίας. ΤΟ 1976 νυμφεύθηκε την Ζωή Λάσκαρη, με την οποία απέκτησε μία κόρη, τη Μαρία-Ελένη.
Ηταν εκείνος που κατέθεσε την πρώτη μήνυση κατά των πρωταιτίων του πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου 1967.
Κατά τη διάρκεια της επαγγελματικής του σταδιοδρομίας ήταν συνήγορος των Βαρδινογιάννη, Αθανασιάδη και Δημήτρη Αγγελόπουλου στη δίκη των μελών της «17Ν», αλλά και του αστυνομικού Μελίστα στη δίκη για την δολοφονία του 15χρονου Μιχάλη Καλτεζά σε διαδήλωση. Επίσης ανέλαβε τον Κοσκωτά και πρόσφατα ανέλαβε την Ζίμενς.
Ασχολήθηκε με την πολιτική και έθεσε υποψηφιότητα στις εκλογές του 1974 στη Μεσσηνία με την Ένωση Κέντρου, αλλά δεν εξελέγη. Το 1978 προσχώρησε στη ΝΔ της οποίας εξελέγη μέλος στην Κεντρική της Επιτροπή. Στην κυβέρνηση Ράλλη ήταν σύμβουλος του πρωθυπουργού. Στις εθνικές εκλογές του 2000 εξελέγη βουλευτής στην Α’ Αθήνας με την υποστήριξη της Νέας Δημοκρατίας. Το 2003 έχασε την βουλευτική του έδρα λόγω ασυμβίβαστου επιλέγοντας να συνεχίσει να ασκεί το δικηγορικό επάγγελμα. Στις εκλογές του 2004 συμπεριελήφθη στην δέκατη θέση του ψηφοδελτίου επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας.
Καταδικάστηκε σε φυλάκιση πέντε ετών με αναστολή τον Μάρτιο του 2012 για υπόθεση καταπάτησης εκατοντάδων στρεμμάτων δασικής και δημόσιας έκτασης στην Αιξωνή Γλυφάδας. Για την ίδια υπόθεση καταδικάστηκαν συνολικά 21 από τους 26 κατηγορούμενους σε ποινές μεγαλύτερες οι περισσότεροι από αυτήν του Λυκουρέζου, ανάμεσά τους και γνωστοί δικηγόροι, συμβολαιογράφοι και επιχειρηματίες