Εκθεση αναγκαστικής κατάσχεσης πρώτης κατοικίας και μάλιστα υπόγειου διαμερίσματος 43 τ.μ. ηλικιωμένης για χρέος 15.000 ευρώ από τα οποία οι 5.000 είναι τόκοι, κοινοποιήθηκε πριν δύο μέρες.
Την περίπτωση δημοσιοποίησε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ο δημοσιογράφος Νίκος Μπογιόπουλος.
Η ανάρτησή του:
Πλειστηριασμός Πρώτης κατοικίας (παρακαλώ κοινοποιήστε το).
Προς κυβερνώντες (και για να τελειώνουμε με τα άθλια ψέματά τους):
Άκουγα το πρωί στον Real τον Αλεξιάδη του ΣΥΡΙΖΑ να λέει «φέρτε μου έναν» που να απειλείται η πρώτη κατοικία του…
Λοιπόν:
Η Ζάνα Μπεμπόνη είναι συνταξιούχος. Ζει σε 43 τετραγωνικά, σε υπόγειο διαμέρισμα στην Αθήνα. Η εφορία της έστειλε ειδοποιητήριο κατάσχεσης και πλειστηριασμού της μοναδικής αυτής κατοικίας της για χρέος 15.000 ευρώ από τα οποία οι 5.000 είναι τόκοι. Προηγουμένως φρόντισαν να της κατάσχουν και το τελευταίο ευρώ της σύνταξής της από τον κατά τα άλλα «ακατάσχετο» λογαριασμό της.
Επομένως: ‘Η η κυρία Μπεμπόνη (με την άδειά της δημοσιοποιούμε την περίπτωσή της) είναι «μεγαλοοφειλέτης», «στρατηγικός κακοπληρωτής με βιλάρες», είναι κάτοχος off shore και paradise papers ή εσείς κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησης είστε άθλιοι.
Τόσο άθλιοι όσο και οι παπαριές σας περί «προστασίας της λαϊκής κατοικίας».
Κατά τα λοιπά να θυμάστε: Η αλητεία, η ατιμία, το έγκλημα των πλειστηριασμών για να (ξανα)μοιράσετε λεφτά στους τραπεζίτες φίλους σας και στα κοράκια, δεν θα περάσει.
Βέβαια στην παραπάνω οργισμένη καταγγελία, πρέπει να παρατηρήσουμε τα εξής: Η αποστολή του εγγράφου περί αναγκαστικής κατάσχεσης ακινήτου, είναι μια ενέργεια που γίνεται από την υπηρεσία(ΔΟΥ), προκειμένου να κατοχυρωθούν οι αρμόδιοι υπάλληλοι που φέρουν την ευθύνη της είσπραξης των οφειλών. Πράξη η οποία δεν είναι σίγουρο ότι θα υλοποιηθεί και δεν σημαίνει αυτόματα διενέργεια πλειστηριασμού, για τον οποίον χρειάζεται να εκδοθεί και να επιδοθεί πρόγραμμα. Αλλωστε όπως αναφέρεται η εκκίνηση του πλειστηριασμού θα γίνει από τον αρμόδιο υπάλληλο σε χρόνο που θα καθοριστεί.
Η περίπτωση αφορά οφειλές προς το δημόσιο και όχι τράπεζες και επομένως παρεμβαίνει ευθέως η πολιτική βούληση για τον να προχωρήσει ή όχι η αναγκαστική εκποίηση.
Ομως ούτε η κυβέρνηση είναι αιώνια, ούτε οι δανειστές της χώρας δείχνουν κάποια ευαισθησία σε αυτά τα θέματα. Και συνεπώς, η πιθανή μη ενεργοποίηση της διαδικασίας του πλειστηριασμού σήμερα, δεν σημαίνει και ότι θα «παγώσει» για πάντα. Αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα.
