Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΤΖΕΔΑΚΙ
- Ανοίγουν το λιανεμπόριο, αλλά όχι και τα δικαστήρια.
- Σωστά. Είναι πιο σημαντικό να αγοράσουμε σωβρακοφανέλες, παρά να μην παραγραφούν υποθέσεις.
- Άλλωστε, η απονομή δικαιοσύνης δεν είναι στις κυβερνητικές προτεραιότητες…
- Και δεν πρόλαβαν να ανακοινώσουν το άνοιγμα των μαγαζιών και… το πήραν πίσω για τις κόκκινες περιοχές.
- Κι έτσι, σε Θεσσαλονίκη, Κοζάνη, Αχαΐα έμειναν με τα εμπορεύματα στο χέρι.
- Στην Αττική, πάντως, παρότι η πανδημία θερίζει θ’ ανοίξουν τα καταστήματα.
- Ίσως, επειδή δεν είναι απλά κόκκινη, αλλά κατακόκκινη!
- Λογικό μας ακούγεται…
- Συγγνώμη κιόλας, αλλά θέλουν να τους πάρουμε και στα σοβαρά με τέτοιες αλλοπρόσαλλες αποφάσεις;
- Απ’ ότι φαίνεται ζούμε κατά τύχη.
- Μας έκλεισαν μέσα και μετά διαπίστωσαν πως καλύτερα θα ήταν να είμαστε έξω.
- Μόνο που όταν είμαστε έξω μας μαλώνουν που βγαίνουμε όλοι μαζί.
- Πώς και δεν σκέφτηκαν να περνάνε από τα σπίτια και να μας μοιράζουν χαρτάκια προτεραιότητας;
- Και μας αφήνουν να πάμε μακριά από το σπίτι μας μόνο τα Σαββατοκύριακα, που όλοι εκδράμουν και όχι τις καθημερινές, που θα είμαστε τρεις κι ο κούκος!
- Συγγνώμη και πάλι, αλλά είναι σίγουρα επιστήμονες αυτοί που εισηγούνται τέτοια μέτρα;
- Και αν δεν τα προτείνουν και κάνει η κυβέρνηση του κεφαλιού της, γιατί σιωπούν;
- Εδώ, δεν πρόκειται για έκθεση ιδεών, αλλά για την προστασία της δημόσιας υγείας.
- Και βέβαια, ό, τι από τα δύο κι αν συμβαίνει, οι επιστήμονες της επιτροπής είναι υπόλογοι.
- Όπως υπόλογη είναι και η κυβέρνηση που ζυγίζει με άλλα μέτρα τη δημόσια υγεία και με άλλα σταθμά την οικονομία.
- Και στο ζύγι βγαίνουν και οι δύο χαμένες!
- Κι ενώ πάμε από το κακό στο χειρότερο, δεν προσπαθεί να αναστρέψει την κατάσταση, αλλά προσπαθεί με την προπαγάνδα να αντιστρέψει την πραγματικότητα…
- Και κάπως έτσι, στα νοσοκομεία οι γιατροί επιλέγουν ποιος θα ζήσει και ποιος όχι, αλλά στο Μέγαρο Μαξίμου οι σφουγγοκωλάριοι αγωνιούν για το τι θα μεταδώσουν τα μέσα ενημέρωσης…
