Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με ψήφους 384 υπέρ, 153 κατά και 12 αποχές ζητάει την επαναξιολόγηση και την κατάργηση, υπό προϋποθέσεις, της αλλαγής της ώρας που ισχύει από την δεκαετία του 1980 σε όλα τα κράτη – μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εντούτοις η Κομισιόν είναι μάλλον αρνητική και για να προχωρήσει το θέμα θα πρέπει η κατάργηση της θερινής ώρας να εγκριθεί από τα κράτη – μέλη.
Στο σκεφτικό τους οι ευρωβουλευτές αναφέρουν βασικά λόγους υγείας (ότι η αλλαγή βλάπτει την υγεία)
«Οι περισσότερες μελέτες σχετικά με την επίδραση της αλλαγής της ώρας στον άνθρωπο δεν έχουν καταλήξει σε οριστικά αποτελέσματα, ωστόσο υπάρχουν ενδείξεις ότι έχει αρνητικές επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία» ανέφεραν οι Ευρωβουλευτές στην πρότασή τους.
Υπενθυμίζεται ότι η αλλαγή της ώρας θεσπίστηκε από πολλα κράτη σταδιακά για να εξοικονομείται ενέργεια, ειδικά μετά τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο.
Πιο φανατικοι υπέρ της «φυσικής» χειμερινής ώρας και κατά της θερινής είναι οι Φινλανδοί όπου ομάδες πολιτών συγκέντρωσαν 70.000 υπογραφές ζητώντας από το Κοινοβούλιο να καταργήσει την αλλαγή της ώρας. Η αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή, συμβουλευόμενη ειδικούς, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η αλλαγή της ώρας προκαλεί διαταραχές στον ύπνο, μειωμένη απόδοση στην εργασία και θα μπορούσε επίσης να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα υγείας. Παλιότερη ιατρική έρευνα είχε δείξει ότι νωρίς το πρωί σημειώνονται και περισσότερα εγκεφαλικά αλλά και καρδιακά επεισόδια από όσα τις υπολοιπες ώρες της ημέρας
Η Επίτροπος Μεταφορών Βιολέτα Μπουλκ μιλώντας στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου τόνισε ότι θα πρέπει να ληφθούν υπόψη ως αντιστάθμισμα και τα οφέλη για την ανθρώπινη υγεία -από την μεγαλύτερη διάρκεια ηλιοφάνειας που απολαμβάνουν οι πολίτες. Υποστήριξε ότι δεν συμφωνουν οι περισσοτεροι πρωθυπουργοί των κρατών μελών για την κατάργηση
«Αν τα κράτη – μέλη αποφάσιζαν μόνα τους για την ώρα, θα υπήρχαν τεράστιες συνέπειες στην λειτουργία της εσωτερικής αγοράς» δήλωσε χαρακτηριστικά η Επίτροπος Μπουλκ.
Για να καταργηθεί η θερινή ώρα στην Ε.Ε απαιτείται απόφαση κατά πλειοψηφια από τα κράτη- μέλη, και κάθε κράτος θα αποφασίσει ουσιαστικά με κριτήριο πόση οικονομία θελει να κάνει σε ηλεκτρική ενέργεια ή (απεναντίας, όσο παράδοξο κι αν ηχεί), πόσο θέλει να αυξήσει την κατανάλωση. Ασφαλώς και θα υπάρξει και διαφορά εκτιμήσεων μεταξύ βορρά και νότου
